οπτικό ποίημα: A mocidade (poema visual)
οπτικό ποίημα: A mocidade A ás veces anhelada, odiada ou despreciada adolescencia ten mil caras. En ocasións pénsase que a xente nova só pensa na festa, que son irresponsables. Parece que á xente nunca fora nova. Por iso, neste poema visual trato de mostrar unha das encrucixadas nas que nos atopamos: mirar cara o presente; pasalo ben, mirar cara o futuro; as nosas preocupacións mortais. (polo menos as miñas) Poe-ma: Dinche: "Juventud divino tesoro" E ti pensas: Fai ti a selectividade . . . Pensas en que non tes tempo para sacar un dez en galego e sacalo ben, e aínda non tes moi claro a onde te dirixes. Recheas os vasos coa alegría do momento, pero sabes que en realidade, o mundo é para quem nasce para o conquistar e não para quem sonha que pode conquistá-lo, ainda que tenha razão pero nós seguimos a soñar é igual o que diga Pessoa nós, os artístikos, sabemos que somos especiais. pero seguimos a rir e ollar uns para outros collige virgo rosas, porqu