Ne me quitte pas: A xanela

Neste caso xa levaba anos enxergándome neste tema, máis concretamente: dende que nacín. Sempre me lembro dun tren abandonado que había na finca do lado que se vía dende a miña xanela, cando baixaba non era capaz de situar o tren, e aínda que agora o tren xa non existe, a xanela segue surxindo o mesmo engaiolamento en min. Neste documental trato de mostrar a realidade desta ventá, mostrar un anaco deste pouco mundo que sobrevive nela, e pola contra, transmitir a maxia neste paisaxe, o antónimo entre as árbores, as nubes, e a ría contaminada, a autopista, megasa. Un anaco de min vai nel, espero transmitirvos o amor que sento por esta terra. E ne me quitte pas, este mundo.

https://www.youtube.com/watch?v=DVytdy_i1ws&feature=youtu.be

Comentarios

Entradas populares de este blog

Luna Vieja

En la piel de Concha.

Blade Runner: Del odio al amor sólo hay un paso.