Follas vellas.

I

 Desacougo,
e follas vellas.
Paredes estragadas,
e soños nunha ventá.

"Nadie nos vio esta tarde con las manos unidas,
 mientras la noche azul caía sobre el mundo"

II

Bosques aéreos
cada un ve o mundo como quere dende unha xaula.

Comentarios

  1. Está ghuachi, Rosalía... malia pregunto: está escrito por vostede ou collido dalgún lado?

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Os sois poemas son meus, más a frase é dun poema de neruda🌝🌝

      Eliminar

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

Luna Vieja

En la piel de Concha.

Blade Runner: Del odio al amor sólo hay un paso.